ทราเวล สตอรรี่ ตอนที่2 เที่ยวเพื่อLike ถ่ายเพื่อชนะ

 "เห้ยมึงไปเที่ยวไหนวะอาทิตย์นี้"เสียงหนึ่งลอดมาทางมือถือของบล๊อกเกอร์หนุ่มไฟแรง เพจท่องเที่ยวของเขากำลังอยู่ในความสนใจของสังคมออนไลน์ "อย่าเรียกว่าเที่ยว เรียกว่าไปหาแรงบันดาลใจ"เขาตอบ สิ่งที่น่าหมั่นไส้สุดคือคำตอบที่สุดคือการตอบเป็นชื่อเพจของตัวเองของเขา "ขายเก่ง"เสียงสูงจากแจนเจ้าของเพจที่จริงเป็นคู่แข่งของเขาแต่ทั้งคู่เป็นเพื่อนกัน และสนิทกันมาก "สรุปแล้วแกไปไหน"เธอถามย้ำ

"น่าน เออแล้วแกล่ะ อาทิตย์นี้ไปไหน"เขาถามกลับ "ว่าจะไปทางใต้ ไปหาทะเลสวยๆ ถ่ายรูปลงเพจสักหน่อย"เธอตอบ
"เรามาแข่งกันไหมว่าใครจะได้ไลค์เยอะกว่ากัน"เขาเริ่มท้าทาย "ได้เลยคุณเก่ง ให้เก่งสมชื่อก็แล้วกัน"แจนตอบ
"กติกาว่ามาเลย"เธอถามย้ำ "ลงได้วันละรูป 3วัน เอา2ใน3 ห้ามเชิญชวน วัดกันที่ไลค์อย่างเดียว กดอะไรก็นับ ความซื่อสัตย์เราก็มีกันเสมอแหละเนาะ"เขาตอบ "นับถึงเที่ยงคืน ห้ามลงก่อนหกโมงเย็น โอเคปะ"เธอตอบ "ได้ เพจเราคนไลค์พอๆกัน คงไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ"เขาย้ำ "ได้แล้วมาวัดกัน"เะอตอบกลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ


แน่นอนว่าเมื่อบล๊อกเกอร์มือฉมังสองคนท้าทายกันแบบนี้ โดยที่ไม่บอกให้ลูกเพจรู้ ความสนุกในการเเข่งขัน ทั้งภาพ คอนเทนต์ที่จะเขียน และอะไรหลายอย่างมันจะจตามมา

เก่งเริ่มวางโลเคชั่น สร้างเรื่องราวตามสไตล์ของเขา แผนของเขาคือภาพเเรกจะธรรมดาแต่อีกสองภาพเขาจะชนะด้วยเรื่องราวที่วางไว้อย่างดี
ส่วนแจนก็ใช้ภาพสวยๆ มุมดีๆเธอคิดว่าเธอจะชนะตั้งแต่สองวันเเรกเสียด้วยซ้ำ

วันเสาร์มาถึง
เก่งเดินทางไปถึงน่าน เขาเดินทางไปที่เป้าหมายของวันที่2 เพื่อสำรวจและวางเรื่องราว กำหนดเวลาที่จะถ่าย หาองค์ประกอบที่เหมาะสม ก่อนจะเดินทางไปที่วัดเขาน้อยในตอนเย็นเพื่อถ่ายภาพธรรมดาสำหรับเริ่มเรื่องราว

"ขอพรอะไรดี ขอให้พรุ่งนี้มีแต่เเรงบันดาลใจ" โพสง่ายของเก่งที่ทำให้พรุ่งนี้ทุกคนต้องมาตามดูว่าเขาจะลงอะไร


ส่วนแจนก็เลือกที่จะเซอร์ไฟส์ผู้ชมโ้วยสถานที่ที่คนไม่ค่อยรู้จักอย่างเขาหงอนนาค ภาพที่ถ่ายโดยโดรน แล้วเธอนั้งอยูบนหน้าผา ท่ามกลางวิวที่สวยงาม กลับแฮชแทกใครว่ากระบี่มีแต่ทะเล

หมายเหตุ รูปนี้ไม่ใช้เขาหงอนนาคนะ555

แน่นอนว่ายกเเรก แจนชนะอย่างไม่ต้องคิดเลย
แต่เธอก็รู้ดีว่านี่คือวิธีการของเพื่อนเธอ

"เริ่มซะขนาดนี้ระวังพรุ่งนี้ไม่มีลงนะ"เก่งพิมพ์ข้อความมาเเซวในไลน์
"ฉันเตรีบมไว้แล้ว เเต่วันที่สามคงไม่ต้อง เพราะพรุ่งนี้ก็จบแล้ว"เธอตอบ
"ทำอย่างกับไม่รู้จักกันนะเเจน555"เขาตอบ
แม้ว่ามันจะเหมือนการคุยกันเล่นๆแต่จริงๆแล้วมันคือความกดดันมหาศาลของทั้งคู่

เก่งต้องรีบนั่งรถกลับขึ้นดอยเสมอดาวเพื่อถ่ายรูปคืนนี้ ส่วนแจนก็ใช้โดรนหามุมที่สวยสำหรับพรุ่งนี้
มันคงเห็นการเที่ยวที่ท้าทายที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตของเขาทั้งสองคน

ในขณะที่ทุกคนรวมไปถึงแจนหลับไหลในราตรีนี้ เก่งตื่นขึ้นมายามดึกเพื่อถ่ายภาพตามที่เขาได้วางไว้
แน่นอนว่าเขาได้ภาพที่ต้องการ และมั่นใจว่าจะชนะแน่นอนในยกนี้
เช้ามืดวันเสาร์มาถึงเขาลงจากดอยเพื่อเข้าไปในเมือง เตรียมตัวสำหรับยกสุกท้าย
และเตรียมโพสเพื่อเก็บชัยชนะครั้งแรกให้ได้

กลับภาพที่ทำให้ทุกคนต้องกดไลค์
กับข้อความที่ว่า
"พรเป็นจริงไหมให้ภาพมันตอบ"

หมายเหตุ นี่ก็ไม่ใช่ดอยเสมอดาว(น่าจะไม่ใช่นะ)

ส่วนแจนก็ใช่ว่าจะยอมเเพ้ ภาพที่ที่เลือกมาวันนี้คือภาพที่เธอกำลังดำน้ำท่ามกลางฝูงปลา
ซึ่งไม่ใช่ที่เธอคาดไว้แต่เเรก เพราะเธอรู้ดีว่าวันนี้คงชนะเก่งไม่ได้ง่ายๆ

หมายเหตุ นี่ก็ไม่น่าใช่กระบี่

สงครามคีย์บอร์ดเกิดขึ้นอีกครั้ง
"หมดมุกหรอคนเก่ง"เก่งพิมพ์ถามในไลน์
"เปล่า ฉันรู้จักแกดี ว่าวันนี้สู้ยาก"แจนตอบ
"พรุ่งนี้ยากกว่านี้อีก"เขาตอบ
"พร้อมเสมอ"เธอยืนยันความมั่นใจ
"คงใช้โดรนถ่ายวิวที่สวยที่สุดตามเคยสินะ"เขาตอบอย่างรู้ทัน
"ส่วนแกก็ถ่ายผู้คนอีกตามเคย"เธอตอบ

การสนทนาจบลงท่ามกลางความกดดันที่ถูกรู้ทันจากอีกฝ่าย ทั้งสองตัดสินใจเพิ่มอะไรบ้างอย่างเข้าไปในโพสสุดท้ายพรุ่งนี้ มันทำให้ทั้งเขาและเธอนอนไม่หลับไปทั้งคู่

แจนตัดสินใจทำสิ่งสุดท้ายที่เหนือความคาดหมายให้ได้เธอออกเดินทางสู่หมู่เกาะมากมายในกระบี่เพื่อถ่ายภาพสุดท้ายเพื่อเก็บชัยชนะ

ส่วนเก่งตัดสินในไปที่อ.ปัว เพื่อใช้ภาพทุ่งนาที่เขาตั้งใจสร้างเป็นเรื่องราวสุดพิเศษ เพื่อชัยชนะในครั้งสุดท้าย

แน่นอนเมื่อภาพอีกฝั่งปรากฏขึ้นบนเพจทำให้เขาทั้งสองคนตกตะลึง
แจนลงภาพเธอบินด้วยร่มชูชีพ ที่ลากด้วยเรือ ลายท่ามกลางหมู่เกาะมากมายในกระบี่
กับข้อความว่า"ให้ฉันได้อยู่ท่ามกลางความสวยงาม"
ส่วนเก่งลงภาพหยดเหงื่อที่เกาะบนใบหน้าชาวนา ที่ทำหน้าท่ามกลางภูเขาที่สวยงาม
กับข้อความ"เหนือความงามใด คือใจฉันถูกบันดาล"
เวลาย่างเข้าใกล้เที่ยงคืน
จำนวนการถูกใจสูสีกันมาก

เเจนทักไปหาเก่งทันที่
"ถ้าไม่จบมียก4ไหม"
เขาก็ตอบตกลงในทันที

23.59.30น.
จำนวนการถูกใจเจ้ากรรมมันดันเท่ากันพอดี ยกที่สี่คงต้องเริ่มขึ้นในวันพรุ่งนี้
.
.
.
.
แต่แล้ว
.
.
.
.
มีการถูกใจรูปในเพจของแจน
เธอหยิบมือถือขึ้นมาพิมพ์ทันที ในเวลา00.00น.
"ฉันชนะเเล้ว"
แต่ยังไม่ทันจะกดส่ง
เธอเหลือบไปมองหน้าจอคอมพิวเตอร์
คนกดไลค์คนสุดท้ายคนนั้น
คือ"เก่ง"
มันสร้างความประหลาดใจให้เธอไม่น้อย
ก่อนเสียงมือถือเธอจะดังขึ้น
"ว่าไงมึง มึงมากดทำไม กลัวต้องมียก4หรอ"เธอรีบตอบ
"ใช่มึง กูไม่เอาเเล้ว แม่งไม่ได้มีความสุขห่าอะไรเลย วันๆหาแต่มุม เหนื่อยกว่าทั้งปีที่ทำมาอีก"เขาตอบ
"เออจริง พวกเราทำไปทำไมวะ"เธอตอบ
"ใช่มึง เพื่ออะไรวะ เราออกไปเที่ยวเพื่อมีความสุข มึงเคยบอกกู"เขาตอบ
"ใช่ แต่3วันนี้ เราต้องมาเที่ยวเพื่อไลค์หรอวะ เชี่ย!ปกติไปครั้งหนึ่งถ่ายเป็นพันรูป ลงเป็นร้อย นี่ได้มาสามรูปบ้าปะ"เธอย้ำ
"เออ กูก็ยืนนิ่งๆเพื่อจะให้กล้องถ่ายรูปตัวเอง2ชั่วโมง กับขอให้พี่ชาวนามาเป็นแบบอีก แม่งไม่ใช่เลย"เขาตอบกลับ
"นี่ถ้าคนติดตามเรารู้ว่าเราทำอย่างนี้ เขาคงรู้สึกแย่เนาะ"เเจนถาม
"คงงั้น ถ้าอย่างนั้นให้มันเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะทำแบบนี้เนาะ"เก่งตอบ
บทสนทนาจบลงด้วยความเหนื่อยล้าของทั้งคู่

00.05น.
จำนวนการถูกใจกลับมาเท่ากัน
คงไม่ต้องถามว่า"ใครกด"

ข้อมูลจาก
https://travel.kapook.com/view177862.html
https://travel.kapook.com/view200133.html

ภาพทั้งหมดจาก
https://pixabay.com